Ojciec małego Samuela Staziaka przez swoje telepatyczne zdolności stoczył się na dno. Pewnego dnia, gdy w szale rozwalał własne mieszkanie, zostaje rozwalony przez dwóch policjantów. Młody Samuel trafia pod opiekę jednego z nich, a 15 lat później sam zostaje stróżem prawa.
Pierwsza sprawa jaką otrzyma dotyczy ataków na policjantów, dokonywanych przez kompletnie przypadkowe osoby. Każdy z napastników natychmiast wpadł w katatonię. Sam będzie musiał odłożyć leki i użyć swoich telepatycznych zdolności, żeby znaleźć sprawcę... ale musi uważać ,żeby samemu przy okazji nie oszaleć.
Do "Scanner Cop" najlepiej jest podejść z dystansem, jak do byle jakiej B-klasowej pierdółki... bo tym właśnie jest ten film. Od aktorstwa, po gumowe efekty specjalne.
Daniel Quinn w głównej roli jest w porządku, jego postać da się polubić, jednak gdy przychodzi czas skanowania... wtedy pan robi miny jakby walczył z ostrym zatwardzeniem.
Swoją drogą, skanowaniu towarzyszy pewien bardzo irytujący dźwięk. Jest go całkiem dużo i... wrażliwsze osoby może od niego rozboleć głowa.
Po drugiej stronie barykady mamy villaina granego przez Richarda Lyncha i był to dobry wybór bo... to Richard Lynch.
Fabułka bzdurna, ale nie nudzi, a nawet intryguje. "Scanner Cop" to thriller, kryminał i horror klasy B, wymieszane ze sobą. Pewien nacisk twórcy stawili na to ostatnie, przez co dostajemy kilka całkiem "szalonych" scenek.
Po drodze do koszyka wpadło też kilka mniejszych/większych głupotek, na przykład skanowanie dawało bohaterowi rózne, absurdalne umiejętności, nasz villain dysponuje kryjówką na miarę Bondowego złoczyńcy.
Staziak skanując umierająca asystentkę złego Lyncha trafia za nią do.... Piekła i tam rozpierdala jej łeb. Naprawdę.
Tak, czy inaczej na seansie "Scanner Cop" można się bawić. To już coś kompletnie odmiennego od klasyka Cronenberga, dlatego też fani powinno nabrać mocnego dystansu. Fani niskobudżetowych starych, pierdółkowatych horrorków powinni być zachwyceni.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz